ادامه تشنجات
يكشنبه, ۷ آذر ۱۳۹۵، ۰۶:۰۹ ب.ظ
، وجود هماتوم سابدورال را بعلت
قابل درمان بودن همیشه باید در نظر گرفت .
هیپوگلیسمی نیز میتواند اوایل دوره نوزادی باعث تشنج شود. باید سعی نمود در یک نوزاد مقدار قند خون از حد 40 تا 45 میلی گرم پایین تر نیاید.
هیپوگلیسمی در نوزادان مادران دیابتیک، نوزادان دچار استرس ، آنهایی که هیپرویسکوزیته دارند ،دوقلوهای کوچکتر ، نوزادان نارس ،نوزادان کوچک از نظر سن بارداری و در حقیقت در هر نوزادی میتواند بروز کند . تحریک پذیری،خواب آلودگی و هیپو تونی ممکنست تشنج را همراهی کنند .گالاکتوزمی و بیماری ذخیره گلیگوژن با هیپوگلیسمی مداوم همراه هستند. هیپوکلسمی میتواند باعث
بروز تشنج زودرس در دو سه روز اول زندگی و یا تشنج از نوع دیررس در اولین یا دومین هفته زندگی شود . نوزادانی که در معرض استرس قرار گرفته یا آنهایی که از مادران دیابتیک بدنیا آمده و آنهایی تعویض خون شده اند و بالاخره آنهایی که از نظر سن داخل رحمی کوچک بودند ممکنست با هیپوکلسمی زود رس خودنمایی کنند .تغییرات سدیم خون که اغلب در اثر مصرف غلط بوجود میایند ممکنست باعث ایجاد تشنج شود .
مسمومیت با آب در اثر تجویز مقادیر زیاد مایع به بچه یا مادر ، نارسایی حاد کلیه ،هورمون های آنتی دیورتیک نا مناسب، آسفیکسی یا سایر استرس ها و اسهال میتوانند به هیپو ناترمی منجر شوند و تجویز مایعات نامناسب و غلط و اسهال میتوانند هیپر ناترمی ایجاد کنند.
وابستگی به پیریدوکسین یک علت آشنا و نادر ولی قابل درمان تشنج است.
خطاهای سرشتی متابولیسم توام با متابولیسم آسید های آمینه میتوانند منجر به تشنج شوند .
فقدان همیشگی تب ، سفتی گردن و فونتانل پر تشخیص مننژیت را در یک نوزاد مشکل میسازد. از این جهت تمام نوزادان مبتلا به تشنج باید از نظر مننژیت پونکسیون لومبر شوند.
بعلت طبیعت ظریف و زیرکانه علایم در نوزادان ،تشخیص تشنج اغلب مشکل است آپنه ممکنست یک علامت تشنج باشد ولی بندرت چنین است . بیشتر اوقات آپنه در یک نوزاد با وزن تولد خیلی کم بدون هیچ دلیل واضحی دیده میشود و یا توام با عفونت ، پنومونی ، مننژیت ، هیپوگلیسمی و یا خونریزی داخل جمجمه دیده میشود که بعضی از اینها ممکنست با تشنج همراه باشند
تظاهرات بالینی تشنجات در نوزادی ::نوع تشنج-
ناقص و جزء بجزء --- حرکات پیچشی غیر قرینه ( تکان های انقباضی ) که در اندام ها مهاجرت میکند.
کلونیک موضعی. -- در یک ناحیه متمرکز بوده و یا به طرف دیگر بدن توسعه می یابد.
نیمه تشنجی -----اول یک طرف بدن را و بعدا طرف دیگر را فرا میگیرد .
تونیک عمومی
جزیی -----لرزش پلک ها ،انحرافات چشمی ،حرکات جویدن ی مکیدن ، تغییر الگوی تنفس شامل آپنه و تغییرات وازو موتور. .
قابل درمان بودن همیشه باید در نظر گرفت .
هیپوگلیسمی نیز میتواند اوایل دوره نوزادی باعث تشنج شود. باید سعی نمود در یک نوزاد مقدار قند خون از حد 40 تا 45 میلی گرم پایین تر نیاید.
هیپوگلیسمی در نوزادان مادران دیابتیک، نوزادان دچار استرس ، آنهایی که هیپرویسکوزیته دارند ،دوقلوهای کوچکتر ، نوزادان نارس ،نوزادان کوچک از نظر سن بارداری و در حقیقت در هر نوزادی میتواند بروز کند . تحریک پذیری،خواب آلودگی و هیپو تونی ممکنست تشنج را همراهی کنند .گالاکتوزمی و بیماری ذخیره گلیگوژن با هیپوگلیسمی مداوم همراه هستند. هیپوکلسمی میتواند باعث
بروز تشنج زودرس در دو سه روز اول زندگی و یا تشنج از نوع دیررس در اولین یا دومین هفته زندگی شود . نوزادانی که در معرض استرس قرار گرفته یا آنهایی که از مادران دیابتیک بدنیا آمده و آنهایی تعویض خون شده اند و بالاخره آنهایی که از نظر سن داخل رحمی کوچک بودند ممکنست با هیپوکلسمی زود رس خودنمایی کنند .تغییرات سدیم خون که اغلب در اثر مصرف غلط بوجود میایند ممکنست باعث ایجاد تشنج شود .
مسمومیت با آب در اثر تجویز مقادیر زیاد مایع به بچه یا مادر ، نارسایی حاد کلیه ،هورمون های آنتی دیورتیک نا مناسب، آسفیکسی یا سایر استرس ها و اسهال میتوانند به هیپو ناترمی منجر شوند و تجویز مایعات نامناسب و غلط و اسهال میتوانند هیپر ناترمی ایجاد کنند.
وابستگی به پیریدوکسین یک علت آشنا و نادر ولی قابل درمان تشنج است.
خطاهای سرشتی متابولیسم توام با متابولیسم آسید های آمینه میتوانند منجر به تشنج شوند .
فقدان همیشگی تب ، سفتی گردن و فونتانل پر تشخیص مننژیت را در یک نوزاد مشکل میسازد. از این جهت تمام نوزادان مبتلا به تشنج باید از نظر مننژیت پونکسیون لومبر شوند.
بعلت طبیعت ظریف و زیرکانه علایم در نوزادان ،تشخیص تشنج اغلب مشکل است آپنه ممکنست یک علامت تشنج باشد ولی بندرت چنین است . بیشتر اوقات آپنه در یک نوزاد با وزن تولد خیلی کم بدون هیچ دلیل واضحی دیده میشود و یا توام با عفونت ، پنومونی ، مننژیت ، هیپوگلیسمی و یا خونریزی داخل جمجمه دیده میشود که بعضی از اینها ممکنست با تشنج همراه باشند
تظاهرات بالینی تشنجات در نوزادی ::نوع تشنج-
ناقص و جزء بجزء --- حرکات پیچشی غیر قرینه ( تکان های انقباضی ) که در اندام ها مهاجرت میکند.
کلونیک موضعی. -- در یک ناحیه متمرکز بوده و یا به طرف دیگر بدن توسعه می یابد.
نیمه تشنجی -----اول یک طرف بدن را و بعدا طرف دیگر را فرا میگیرد .
تونیک عمومی
جزیی -----لرزش پلک ها ،انحرافات چشمی ،حرکات جویدن ی مکیدن ، تغییر الگوی تنفس شامل آپنه و تغییرات وازو موتور. .
