ADHD
چهارشنبه, ۸ دی ۱۳۹۵، ۰۶:۲۲ ب.ظ
آیا اختلال کم توجهی و بیش فعالی مختص کودکان است یا در افرادبالغ نیز دیده میشود ؟
ADHD اختلال کم توجهی و بیش فعالی به کودکان محدود نیست
30تا70 در صد کودکان با ADHD, بعد از بزرگتر شدن نیز علایم خود را بروز میدهند . بعلاوه افرادی که در کودکی تشخیص داده نشده بودند ممکنست علایم بارزی در بزرگسالی نشان دهند که در موقعیت های شغلی و روابط اجتمایی آنها مشکل ایجاد میکند.
بیشتر بالغین از اختلال خود بی خبرند و نمیدانند که چرا در رسیدن به اهداف خود شکست میخورند.
علایم ADHD در بزرگسالان : علایم کم توجهی و بش فعالی
کمی الگوی متفاوتی را از کودکان دنبال میکند .بزرگسالان در مقابله با حوادث مهم و انجام کارها ممکنست عکس العمل کندی نشان دهند . آنها رانندگی پر خطر دارند . یکی از نشانه های آنها اینست که به کاری که در دست دارند کم توجه هستند. اشخاص مبتلاء به ADHD با سرعت ماشین میرانند و زیاد تصادف میکنند و زود زود گواهینامه رانندگی خود را از دست میدهند . بالغین مبتلاء حواس پرتی دارند . در شروع یک کار و اتمام آن مشکل دارند . آنها بآسانی ،حواس پرت . بیقرار و عصبانی میشوند . بعضی ها موقع مطالعه تمرکز ندارند. ناتوانی در تمرکز و دقت ،باعث از دست دادن شغل و بهم خوردن روابط اجتماعی میشود.
بالغین مبتلاء به ADHD در کنترل کردن خود عاجز هستند و این باعث میشود نتوانند جلو خشم خود رابگیرند و رفتار تهاجمی داشته باشند . بعضی افراد بالغ روی بعضی چیزها که بنظرشان جالب و خوش آیند است زیاد تمرکز میکنند .ولی به کارهایی که خوششان نمیآید توجه نمی کنند . باین دلیل است که آنها در رسیدن به موفقیت با مانع زیادی برخورد میکنند.
امروزه وقتی در رفتاربعضی افراد. طرز گفتار . تلفن کردن آنها. جواب دادن به پیغام ها دقت کنیم ممکنست اشتباها فرض کنیم که آنها به کم توجهی و بیش فعالی دچارند . در افراد بالغ مبتلاء به این اختلال ،حواس پرتی باعث بروز اشکال در انجام کارهای منزل و محل کار میشود .
اگر شما اغلب اوقات بیقرار هستید و در تمرکز کردن مشکل دارید فوری تصور میکنید که شما هم کم توجه و بیش فعال هستید در صورتیکه این علایم در سایر حالات نیز دیده میشود. تمرکز ضعیف یکی از علایم بارز افسردگی است . بیقراری و و اضطراب ممکنست تیرویید پرکار یا اختلال اضطرابی را نشان دهد .
گمانه زنی در باره ADHD : در افراد مبتلاء باین اختلال مواد شیمیایی موجود بنام انتقال دهنده های عصبی ،در بعضی از نواحی مغز ،که دقت را کنترل میکنند کمتر فعالیت دارند . دقیقا مشخص نشده که علت این نا همآهنگی شیمیایی چیست ولی فکر میکنند که شاید بعضی ژن ها نقش بازی میکنند . زیرا این اختلال در بعضی خانواده ها زیاد دیده میشود . در بعضی مطالعات هم چنین آنرا به سیگار و آلکل زمان حاملگی نسبت میدهند .
بسیاری از بزرگسالان نمیدانند که آنها مشکل کم توجهی و بیش فعالی دارند تا اینکه به خاطر مشکل دیگری مثل اضطراب یا افسردگی مراجعه میکنند . بحث در باره عادت ها . مشکلات محل کار . یا اختلافات خانوادگی نشان میدهد که مشکلی در کار است. و ADHD مورد شک قرار میگیرد . جهت تایید تشخیص ،بایستی بیماری در زمان کودکی وجود داشته باشد گر چه آن ممکنست تشخیص داده نشده باشد .
برای تشخیص بعضی تستهای عصبی و روانی انجام میگیرد . تشخیص علایم ADHD در افراد بزرگسال ممکنست کمی خسته کننده باشد زیرا بسیاری از بالغین بیمار هم زمان ممکنست با افسردگی . اضطراب و اختلال روانی در گیر باشند . آن ها هم چنین ممکنست به سیگار و مواد معتاد باشند .
از داروهای شایع برای درمان کم توجهی و بیش فعالی در بزرگسالان داروهای محرک است . اگر دارو های محرک کمکی نکنند ممکنست پزشک شما از داروهای ضد افسردگی تجویز کند . مطالعات نشان میدهد بزرگسالانی که از داروهای محرک استفاده میکنند علایم بیماری را کمتر نشان میدهند .
افراد بیمار اغلب ازدواج ها را بهم میزنند و ارتباط خود را با دگران قطع میکنند و بیشتر آنها از همسرشان جدا میشوند.
بعضی محققین فکر میکنند غذا های انرژی زا ممکنست علایم بیماری را کمتر کنند . غذاهای پر پروتیین مثل آجیل .گوشت. حبوبات و تخم مرغ میتواند به تمرکز آنها کمک کند . این باور که قند افراد را مستعد بیش فعالی میکند عامیانه است .
بیشتر مبتلایان به ADHD بطور کامل خوب نمی شوند ولی یاد میگیرند که چگونه با آن کنار بیایند . مصرف مرتب دارو میتواند از مشکلات آنها در منزل و محل کار بکاهد و آنها را به فامیل نزدیک تر کند
ADHD اختلال کم توجهی و بیش فعالی به کودکان محدود نیست
30تا70 در صد کودکان با ADHD, بعد از بزرگتر شدن نیز علایم خود را بروز میدهند . بعلاوه افرادی که در کودکی تشخیص داده نشده بودند ممکنست علایم بارزی در بزرگسالی نشان دهند که در موقعیت های شغلی و روابط اجتمایی آنها مشکل ایجاد میکند.
بیشتر بالغین از اختلال خود بی خبرند و نمیدانند که چرا در رسیدن به اهداف خود شکست میخورند.
علایم ADHD در بزرگسالان : علایم کم توجهی و بش فعالی
کمی الگوی متفاوتی را از کودکان دنبال میکند .بزرگسالان در مقابله با حوادث مهم و انجام کارها ممکنست عکس العمل کندی نشان دهند . آنها رانندگی پر خطر دارند . یکی از نشانه های آنها اینست که به کاری که در دست دارند کم توجه هستند. اشخاص مبتلاء به ADHD با سرعت ماشین میرانند و زیاد تصادف میکنند و زود زود گواهینامه رانندگی خود را از دست میدهند . بالغین مبتلاء حواس پرتی دارند . در شروع یک کار و اتمام آن مشکل دارند . آنها بآسانی ،حواس پرت . بیقرار و عصبانی میشوند . بعضی ها موقع مطالعه تمرکز ندارند. ناتوانی در تمرکز و دقت ،باعث از دست دادن شغل و بهم خوردن روابط اجتماعی میشود.
بالغین مبتلاء به ADHD در کنترل کردن خود عاجز هستند و این باعث میشود نتوانند جلو خشم خود رابگیرند و رفتار تهاجمی داشته باشند . بعضی افراد بالغ روی بعضی چیزها که بنظرشان جالب و خوش آیند است زیاد تمرکز میکنند .ولی به کارهایی که خوششان نمیآید توجه نمی کنند . باین دلیل است که آنها در رسیدن به موفقیت با مانع زیادی برخورد میکنند.
امروزه وقتی در رفتاربعضی افراد. طرز گفتار . تلفن کردن آنها. جواب دادن به پیغام ها دقت کنیم ممکنست اشتباها فرض کنیم که آنها به کم توجهی و بیش فعالی دچارند . در افراد بالغ مبتلاء به این اختلال ،حواس پرتی باعث بروز اشکال در انجام کارهای منزل و محل کار میشود .
اگر شما اغلب اوقات بیقرار هستید و در تمرکز کردن مشکل دارید فوری تصور میکنید که شما هم کم توجه و بیش فعال هستید در صورتیکه این علایم در سایر حالات نیز دیده میشود. تمرکز ضعیف یکی از علایم بارز افسردگی است . بیقراری و و اضطراب ممکنست تیرویید پرکار یا اختلال اضطرابی را نشان دهد .
گمانه زنی در باره ADHD : در افراد مبتلاء باین اختلال مواد شیمیایی موجود بنام انتقال دهنده های عصبی ،در بعضی از نواحی مغز ،که دقت را کنترل میکنند کمتر فعالیت دارند . دقیقا مشخص نشده که علت این نا همآهنگی شیمیایی چیست ولی فکر میکنند که شاید بعضی ژن ها نقش بازی میکنند . زیرا این اختلال در بعضی خانواده ها زیاد دیده میشود . در بعضی مطالعات هم چنین آنرا به سیگار و آلکل زمان حاملگی نسبت میدهند .
بسیاری از بزرگسالان نمیدانند که آنها مشکل کم توجهی و بیش فعالی دارند تا اینکه به خاطر مشکل دیگری مثل اضطراب یا افسردگی مراجعه میکنند . بحث در باره عادت ها . مشکلات محل کار . یا اختلافات خانوادگی نشان میدهد که مشکلی در کار است. و ADHD مورد شک قرار میگیرد . جهت تایید تشخیص ،بایستی بیماری در زمان کودکی وجود داشته باشد گر چه آن ممکنست تشخیص داده نشده باشد .
برای تشخیص بعضی تستهای عصبی و روانی انجام میگیرد . تشخیص علایم ADHD در افراد بزرگسال ممکنست کمی خسته کننده باشد زیرا بسیاری از بالغین بیمار هم زمان ممکنست با افسردگی . اضطراب و اختلال روانی در گیر باشند . آن ها هم چنین ممکنست به سیگار و مواد معتاد باشند .
از داروهای شایع برای درمان کم توجهی و بیش فعالی در بزرگسالان داروهای محرک است . اگر دارو های محرک کمکی نکنند ممکنست پزشک شما از داروهای ضد افسردگی تجویز کند . مطالعات نشان میدهد بزرگسالانی که از داروهای محرک استفاده میکنند علایم بیماری را کمتر نشان میدهند .
افراد بیمار اغلب ازدواج ها را بهم میزنند و ارتباط خود را با دگران قطع میکنند و بیشتر آنها از همسرشان جدا میشوند.
بعضی محققین فکر میکنند غذا های انرژی زا ممکنست علایم بیماری را کمتر کنند . غذاهای پر پروتیین مثل آجیل .گوشت. حبوبات و تخم مرغ میتواند به تمرکز آنها کمک کند . این باور که قند افراد را مستعد بیش فعالی میکند عامیانه است .
بیشتر مبتلایان به ADHD بطور کامل خوب نمی شوند ولی یاد میگیرند که چگونه با آن کنار بیایند . مصرف مرتب دارو میتواند از مشکلات آنها در منزل و محل کار بکاهد و آنها را به فامیل نزدیک تر کند
